Mediacja

Mediacja polega na negocjowaniu z życiem i dochodzeniu do kompromisów. Po pojawieniu się trudności mediacja umożliwia wynegocjowanie sobie ich rozwiązania. Ma to jednak swoje wady. Ludzie, którzy maja stosunek do życia: mediacja często nie rozwijają w pełni swoich możliwości, ponieważ ciągle idą na kompromis i przez to nie podejmują własnych niezależnych decyzji. Odrzucają przez to własną niepowtarzalność i oryginalność. Ludzie ci podejmują trudne zadania ponieważ są przekonani, że będą w stanie rozwiązać wszelkie problemy przez korektę własnego stanowiska. Ich plany są na bieżąco dostosowywane do stanowiska innych ludzi i sytuacji.

Mediacja oznacza, że na nasze życie mają duży wpływ inni ludzie, ale można z nimi negocjować jak najkorzystniejsze warunki.

Zależność

Zależność jest sposobem rozwiązywania problemów u ludzi, którzy chcą być lubiani i akceptowani. Zanim podejmą decyzję zawsze myślą o reakcji innych ludzi - potrzebują akceptacji innych ludzi. Zawsze uwzględniają interesy innych ludzi, ale z reguły dlatego, że chcą być za wszelką cenę nagradzani, chwaleni i lubiani.

Przyklad:
występuje bardzo wyraźny kontrast między typem Wojownik (8), który rozwiązuje problemy za pomocą agresji i typem Dawca (2), który rozwiązuje problemy za pomocą zależności. Znajomy (typ Wojownik) jak ma problem to dzwoni do znajomego Dawcy i wydaje mu polecenie (np. znajdź mi coś w Internecie) - jest to dla niego oczywiste, że inni ludzie go słuchają i nie mają nic innego do roboty jak wykonywać zlecone im zadania. Dawca, który został poproszony o przysługę przez cały dzień szuka informacji potrzebnych Wojownikowi. Dawca potrzebuje akceptacji innych ludzi, myśli że jak pomoże znajomemu to ten będzie go bardziej lubił i że go doceni. W rzeczywistości Wojownik może nawet nie podziękować, bo dla niego taka przysługa to coś zupełnie naturalnego i jego zdaniem nie wymaga specjalnych podziękowań. Oczywiście Dawca jest wściekły, że Wojownik go lekceważy.

Domeną zależności jest ciągła potrzeba akceptacji innych ludzi.

Ośrodek intelektu

Odpowiada za zdobywanie informacji o otaczającym nas świecie. Odpowiada za zdobywanie wiedzy. Domeną ośrodka intelektu jest obiektywizm. Ośrodek intelektu odpowiada za analizowanie zdarzeń i sytuacji, w których się znajdujemy. Dzięki niemu ludzie potrafią przez kilka godzin liczyć ekonomię dla swojej firmy. Dzięki niemu ludzie potrafią wytrwale zdobywać wiedzę, np. część studentów chodzi na wszystkie wykłady ponieważ zdobywanie wiedzy odgrywa w ich życiu bardzo ważną rolę i sprawia im dużo przyjemności.

Celem ośrodka intelektu są: wizja, świadomość, prawda o rzeczywistości.

Funkcje to: myślenie, przewidywanie, decydowanie

Ośrodek działania

Odpowiada za formułowanie celów i wprowadzanie ich w życie. Ośrodek działania powoduje, że ludzie myślą o przetrwaniu i bezpieczeństwie. Powoduje on, że ludzie cenią sobie władzę i możliwość kształtowania rzeczywistości. Odpowiada on za władzę nad innymi ludźmi. Jeśli kiedykolwiek zupełnie spontanicznie narzuciłeś komuś swoje zdanie (które twoim zdaniem na pewno jest lepsze) użyłeś wtedy ośrodka działania. Chodzi tu jednak o reakcje spontaniczną - czyli instynkt, a nie dyskusję z kimś polegającą na używaniu przemyślanych i logicznych argumentów. W swoim życiu spotkałem się wielokrotnie z osobami o dominującym ośrodku działania. Często zupełnie naturalnie stają się przywódcami grupy ludzi, ale moje wrażenie jest takie, że dąźą do realizacji swoich celów kompletnie nie licząc się z innymi (typ nr 8: Władca).

Celem ośrodka działania są: ruch, postęp, zmiana, realizacja

Funkcje to: reakcje spontaniczne, bezpieczeństwo, istnienie.

Ośrodek emocji

Odpowiada za związki z ludźmi, ze światem i z Bogiem. Ośrodek emocji powoduje, że zależy nam na dobrych stosunkach z innymi ludźmi. Decyduje on czy dobrze się czujemy i czy jest dla nas ważne towarzystwo innych ludzi - przyjaciół, kolegów z pracy, sąsiadów. Od ośrodka emocji zależy czy przejmujemy się opinią innych ludzi. Ośrodek emocji odpowiada za intuicję.

Celem ośrodka emocji są: scalanie, kontakty z ludźmi i transcendencja.

Funkcje to: związki, emocje, odczucia.

Mistyfikacja

Mistyfikacja jest to doświadczenie, które powoduje, że czujesz się panem sytuacji. W rzeczywistości jednak niczego nie osiągnąłeś.

Przyklad:
Obserwator (5) - mistyfikacja: Poczucie wyższości (chciwość)

Mistyfikacja przejawia się u Obserwatora poczuciem wyższości. Jest ona powiększana przez główne uzależnienie Obserwatora: chciwość, rządza posiadania wiedzy i informacji. Obserwator uważa, że zdobywanie wiedzy to główne i najważniejsze zadania człowieka. Każde inne podejście do życia uważa za gorsze.

Pseudomistyfikacja

Pseudomistyfikacja jest to doświadczenie, które powoduje że czujesz się bez szans. Jednak zmierzenie się z nim może spowodować rozwój twojego typu - otworzyć drogę na wolność.

Przyklad:
Obserwator (5) - pseudomistyfikacja: Poczucie pustki

Jeśli Obserwator nie ma wszystkich potrzebnych informacji - czegoś nie wie i nie jest samowystarczalny - czuje się kompletnie zagubiony, odczuwa wewnetrzną pustkę. Gdy styka się z nieznanym obszarem wiedzy pobudza go to do badań i obserwacji. Zwykle wycofuje się by dokładnie poznać interesującą go dziedzinę, z której wytwarza miód mądrości.

Odtrutka

Odtrutka jest to doświadczenie, które odczuwasz jako wewnętrzną śmierć. Jednak może ono spowodować rozwój twojego typu - może przynieść nowe życie.

Przyklad:
Obserwator (5) - odtrutka: Hojność

Odtrutką dla Obserwatora jest hojność. Polega ona na bezinteresownym dzielniu się swoją wiedzą z innymi ludzmi. Największa mądrość życiowa to pomaganie innym i tworzenie więzi.

Pseudoodtrutka

Pseudoodtrutka jest to doświadczenie, które z pozoru daje liczne korzyści. Jednak nie powoduje rozwoju osobowości - prowadzi na manowce.

Przyklad:
Obserwator (5) - pseudoodtrutka: Gromadzenie informacji

Pseudoodtrudką dla Obserwatora jest gromadzenie wiedzy. Stroni od ludzi, wystrzega się wszelkich więzów i zobowiązań. Czasami uparcie trwa w swoim odosobnieniu, a nawet czuje się samotny.

Złudzenie rzeczywistości

Złudzenie rzeczywistości jest to stan w którym najbardziej lubimy się znajdować. Ludzie są nim zaślepieni, nie zauważają utraty swojej prawdziwej godności i esencji.

Przyklad:
Obserwator (5) - złudzenie rzeczywistości: Obiektywizm

Obserwator uważa, że aby dobrze rozwiązywać problemy, które niesie życie należy być obiektywnym. Uważa, że jest to podstawowy warunek do poznania świata.

Samousprawiedliwienie

Samousprawiedliwenie jest to nieświadoma próba racjonalizacji i wytłumaczenia swojego zachowania. Ludzie posługują się nią, aby uśpić własną czujność, utwierdzić się w iluzji, oraz uniknąć konfrontacji z rzeczywistością.

Przyklad:
Obserwator (5) - samousprawiedliwienie: Znalazłem klucz do satysfakcji

Obserwator uważa, że znalazł klucz do satysfakcji. Jest przekonany, że gdyby inni ludzie używali rozumu tak jak on, wiele problemów świata zostało by rozwiązanych. Dewizą Obserwatora jest: Bądź rozważny i mądry.

Koncentracja na czasie

Koncentracja na czasie jest czynnikiem, który powoduje, że nadmiernie koncentrujesz sie na przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości. Koncentrujesz się na jednym okresie, a pomijasz inne, przez co pogłębiasz iluzję w której żyjesz.

Przyklad:
Obserwator (5) - koncentracja na czasie: Odwoływanie się do przeszłych doświadczeń

Obserwator nieustannie odwołuje się do przeszłości. Korzysta ze zdobytej wiedzy, z przeżytych doswiadczeń.